Lachebekkie

Hallo allemaal, ik wil jullie graag mijn mooie witte prodentlach laten zien. Ik ben blij met mijn bed. Doeg!

Indy

Dag allemaal!

Ik ben Indy, het nieuwe zusje van Neomi en Samuël. Ik ben vandaag, 3 mei, geboren in het ziekenhuis in Winterswijk. Dat was al de bedoeling hoor. Mama zou met mij gewoon in het ziekenhuis zijn als ik erbij mocht komen. Dus, dat was niet schrikken ofzo hoor.

Met mij gaat het heel goed, en met mama gelukkig ook! Ik weeg al 3450 gram en toen de mevrouw van het ziekenhuis me ging meten, zei ze hmmmm...ja..48 cm ongeveer! Ik ging expres mijn benen nog krom houden, zodat ze me niet goed kon meten. Ik ben misschien wel een centimeter langer, of misschien wel korter. De mevrouw noemde me een schatte...of zei ze dat ze het schatte? Nou goed, het leek erop.

Vanmorgen ging ik met mama en papa al heel vroeg uit bed om naar Winterswijk te gaan. Om half 8 mochten we al naar onze kamer. Mama kreeg toen een een prik in haar arm met een fuus eraan. Daardoor ging mijn babykamer steeds hard en zacht worden. Ik vond dat niet helemaal fijn hoor. Het leek wel alsof ik er niet meer mocht blijven.

De mevrouw van het ziekenhuis zei tegen mama dat ze wel pijn zou krijgen van de weeën, maar mama is heeeeeel sterk en daarom had ze geen pijn. Dat vond de mevrouw van het ziekenhuis een beetje vreemd. Toen ging een andere mevrouw van het ziekenhuis met een hele moeilijke naam, papa noemde haar de gienoloog, zomaar in mijn hoofd prikken met een naald en draadje. Dan kon ze goed naar mijn hartje luisteren zei ze. Maar ik vond dat niet leuk, want mijn hartje deed daar ook zeer van.

Maar toen kwam na een tijdje de gienoloogmevrouw weer en die ging even aan mijn hoofd voelen of ik al ging sluiten of zoiets. En dat was toen al 7 centimeter bij mijn hoofd. En toen zei ze dat het goed ging en dat ze straks wel weer terug zou komen, maar toen schrok ik. Want ook mama schrok, want ze ging ineens heel veel snel ademen en zweten en toen ineens ging mijn babykamer mij heel hard duwen. En mama zei met haar denkstem dat ik wel mocht komen. En dat ik een schatje was!

En toen riep papa de gienoloog heel snel dat ze niet weg mocht gaan. Want dat iets ging beginnen. Dus toen ging ze snel met de andere mevrouw mama goed leggen, en toen ging mijn kamer weer duwen. En toen was het 3 minuten ongeveer al verder toen ik al met mijn hoofd de felle lampen kon zien. En toen nog ging mama even nog heeeel diep ademen en ging ik zo met al mijn armen en benen ook naar buiten. En mama en papa gingen meteen lachen, en ik meteen huilen! Want het was koud en ik miste mijn kamertje. Maar bij mama werd het weer warm en vond ik het eigenlijk ineens veel leuker. Papa ging mij aaien, en mama mij zoenen en strelen ook. Ze zijn heel lief voor mij.

Daarna mocht ik in mijn mooie nieuwe kleren en in een doek lekker bij papa zitten. Mama ging namelijk nog met de gienoloog mee om te gaan opereren. Zodat ze ook daarna ging geboren worden of zoiets. MAar toen had ik lekker veel tijd met papa. Die is ook echt heeeel lief voor me. Hij ging zingen, en mijn naam vaak zeggen. Ik weet het nu helemaal uit mijn hoofd, INDY!

En na mijn dutje mocht ik ook drinken bij mama. Want zijn was weer terug en helemaal blij om me te zien. En toen kwamen ook nog Neomi en Samuël met Oma en Jan Willem op visite. Wat was ik blij om hen te zien. Vooral mijn zus en broer, die me zo vaak hebben geknuffeld en gekust toen ik nog in mama zat. En nu mocht het helemaal echt, en ze hebben me ook vast gehouden. En we waren samen helemaal blij!

En toen ging papa weer naar huis met mijn zus en broer. Toen moest ik wel even huilen, Neomi ook. DAt vindt ik niet leuk, om ze weg te zien gaan. Dat wil ik eigenlijk ook nooit meer. Maar morgen komen ze ons weer ophalen, en dan mag ik mee naar huis. Hoef ik niet meer doei te zeggen. Dan mag ik in mijn nieuwe kamer, in mijn nieuwe bedje, met mijn nieuwe knuffels en mijn nieuwe kleren. Ik ben zo blij!

Met mama gaat het goed, ze heeft nog extra bloed gekregen door het fuus en dan voelt ze zich sneller weer beter zei ze. Fijn, want ik maakte me wel een beetje zorgen om mama. Maar we doen het samen heel goed.

Ik ga nu slapen, want ik ben moe. En mama zometeen ook, en papa denk ik ook en Momi en Samu denk ik ook al lang.

Doei allemaal!

Indy

Nieuwe slaapkamer!

Neomi en Samuel slapen nu bij elkaar in hun nieuwe slaapkamer. De kamer is bijna af. Ze hebben ook al geholpen  met klussen aan de babykamer.